Nisan mayıs aylarında çiçekler açan, meyvelerini yaz başında veren bir ağaçtır. Meyvesi tüketilen ve birçok türü olan dutağacının en çok kullanılan türleri beyaz dut (Morus alba), karadut(Morus nigra), kırmızı veya mor olanı (Morus rubra) ‘tur. Bu şifalı meyvenin ağacı 15 m’ye kadar boylanabilen kalın, uzun, silindir şeklinde gövdeye sahip bir ağaçtır. Genel olarak sıcak ve ılıman iklimlerde kolayca yetiştirilen ağacı ülkemizde de birçok bölgede yetiştirilir.  Ağacı uzun zamandan beri meyvesinin tüketimi ve ipek böcekçiliği için yetiştirilir. İpek böceği dut ağacının yaprağını çok sevdiği için ağacında ipek böceği oldukça sık rastlanan bir böcektir.

Ayrıca çoğunlukla beyaz meyvenin ağacı yetiştirilmesine karşın, düşük oranda kara ve mor olan ağaçları da ülkemizde bulunmaktadır. Ağaçlarından toplanan meyvelerden taze tüketimin yanında, karadut pekmezi, karadut reçeli, dut şurubu, dut pestili, köme (cevizli sucuk) gibi yiyeceklerde üretilmektedir. Meyvesi, morus alba ve morus nigra olarak kurutulmak suretiyle de kurutulmuş olarak tüketilmektedir. Karadut suyu da hem faydası hem de susuzluk giderici özellikleri sebebiyle oldukça yaygın olarak kullanılır.

• Dut İçindeki Maddeler (Etken Maddeler)

Thiamin quercetin,valerik asit potasyum,rutin pelar gonidin,riboflavin petunidin,morusink vano isoqercetin sanggenon, niacin p-cresol, B1, B2, B3 ve C vitaminlerini içerir. Karadut meyveleri şeker, organik asitler, pektin, müsilaj, tanen de içermektedir.